Kuna domowa - wygląd, charakterystyka

Wyglądem przypomina kunę leśną, ale ma krótsze kończyny i dłuższą głowę. To śmieszne zwierzątko z puszystym ogonem, który może mierzyć nawet do 30 cm. Kuna domowa należy do ssaków drapieżnych. Dorosłe osiągają ponad 50 cm długości (nie licząc ogona).Wyróżniają się charakterystycznymi ostrymi ząbkami i specyficznym głośnym hałasem. Zwierzęta te mogą wyrządzić dużą szkodę na gospodarstwie. Najchętniej żywią się ptactwem, jajami oraz owocami.

Zwalczanie kuny domowej

Zwierzęta te są prawnie chronione, więc zabronione jest stosowanie broni i wyrządzanie im większej krzywdy. W pierwszej kolejności należy zlokalizować wszystkie wejścia do kryjówki szkodnika. Pomocne może okazać się stosowanie środków zapachowych, które odstraszą kunę domową. Do najczęstszych metod zwalczania tego typu zwierząt stosuję się żywołapki, która w niegroźny sposób pozwoli na pozbycie się niechcianego szkodnika. Po złapaniu kuny najlepiej wywieźć ją w odległości przynajmniej 20 km od miejsca zamieszkania.

Kuna domowa - występowanie

Występuje głównie w Ameryce, Europie, części regionów Azji. Możemy spotkać ją na terenie całej Polski. Są aktywne głównie nocą. Pojawiają się najczęściej na strychach domów, w piwnicach, stodołach. Zwierzęta te nie budują nor, ale chętnie z nich korzystają.